Naast de RSV (Renard Stampe Vertongen) waren er ook andere SV (Stampe Vertongen) types :

De meest gekende zijn de SV-4A, SV-4C en SV-4E versies van deze tweedekker

Special en ongebruikelijke uitvoering van SV-4A F-BABI (France)

Heel wat minder gekend zijn echter de volgende Stampe Vertongen vliegtuigen:

SV 5, Stampe-Vertongen
Twee-zit trainer tweedekker. SABCA bouwde er 30 voor de Luchtmacht,
Enkelen werden gebouwd voor Letland, dat er daarna 6 bijbestelde.
Type: SV 5
Functie: trainer
Jaar: 1935 Bemanning: 2 Motor: 1 * 250kW Armstrong Siddeley Cheetah IX
Snelheid: 277km/h Plafond: 7200m Afstand:
Bewapening: 2*mg
SV 6, Stampe-Vertongen
Eenzitter tweedekker. 125hp De Havilland Gipsy Major.
SV 7, Stampe-Vertongen
Tweedekker bommenwerper. The SV 7 was een eenmalig ontwerp. De
Fairey Battle werd besteld door de Luchtmacht.
Type: SV 7
Function: lichte bommenwerper
Jaar: 1935 Bemanning: 2 Motor: 1 * 507hp P&W Wasp
Snelheid: Plafond: Afstand:
Bewapening: 5*mg

Jean Stampe (met hoed) bij de aflevering van een SR7B in 1966 op EBTN

SV 10, Stampe-Vertongen
Aanvals bommenwerper. De SV 10 was een tweemotorig toestel. Het prototype
ging verloren bij een ongeval.
Type: SV 10
Functie: aanvals bommenwerper
Jaar: 1935 Bemanning: 5 Motoren: 2 * Gnome-Rhone 14Krsd
Snelheid: 350km/h Plafond: 8000m Afstand:
Bewapening: 0-1*g 5-4*mg 600kg
SV 18, Stampe-Vertongen
Krachtiger versie van de SV4.
SV 22, Stampe-Vertongen.
Tweedekker trainer.

Stampes in speciale uitvoering
Dit is de SV-4C OO-TOX (home based Saint Ghislain) met een SV-4B canopy en een Lycoming motor.

(C) www.westwings.be

Zeldzame Stampe-Renard SV-4D OO-SRS (momenteel in de collectie van het Brussels Luchtvaart Museum)

  Speciale paginas over andere intressante SV-4 toestellen

SV-4RS ULM 1/1 maiden flight

De Link Trainer

Vooraleer piloten hun opleiding kregen op de SV-4B kregen ze een basisopleiding vliegen op een vliegsimulator. In die tijd was er slechts 1 simulator in gebruik, de zgn Link Trainer.

Ten tijde van de depressie, de jaren dertig, waren vliegtuiglessen voor velen onbetaalbaar. In Amerika had een zekere Edwin Link een vliegschool, en teneinde het voortbestaan van zijn school te verzekeren rijpte bij hem het idee om de dure vliegtijd te verkorten door een vliegtuigtrainer te ontwerpen. Links vader bezat een orgel- en pianofabriek, en hij besloot de technieken van die apparaten te gebruiken voor zijn vliegtuigtrainer. Hij zou met de vacuumpompen en balgen, het stampen, rollen en gieren van vliegtuigen nabootsen. Na enkele mislukte pogingen slaagde hij er eindelijk in een toestel te ontwerpen dat enigszins leek op een vliegtuig en in staat was om de bewegingen van een vliegtuig na te bootsen via een complex balgensysteem. De eerste Link Trainers, zoals ze werden genoemd, waren aanvankelijk bedoeld voor het aanleren van visueel vliegen, en buiten zijn eigen school was niemand geïntresseerd in Links ontwerp, dat voor velen eerder thuishoorde op de kermis.

Niettegenstaande de matige respons bleef Link zijn Trainer vervolmaken zodat ook het blindvliegen kon worden gesimuleerd. Het vliegen dus op instrumenten. Het tij keerde echter in 1934 toen de US Army Airforce belast werd met het uitvoeren van nachtelijke postvluchten. Gezien de vele ongevallen zocht men een systeem om ook bij duisternis en lage wolken te kunnen vliegen en kwam men terecht bij Link, zijn Trainer en zijn blindvlieginstrumenten. De eerste grote deal was binnen. Kort nadien sleepte hij een tweede groot contract in de wacht, namelijk van de Japanse Marine. De ironie van het lot zal later willen dat de Japanse piloten hun kunde verworven op de Amerikaanse Link Trainer tijdens WO II zullen gebruiken tegen de Amerikaanse vliegtuigen. Eind de jaren dertig hadden vrijwel alle militaire luchtmachten en grote luchtvaartmaatschappijen een Link Trainer in gebruik. Tijdens WO II zullen meer dan een half miljoen piloten worden opgeleid in het instrument- en procedurevliegen op de Link Trainer.Want eindelijk had men het belang van de Trainer ingezien : men kon sneller neergeschoten vliegtuigen vervangen dan piloten opleiden.

Ook de Belgische luchtmacht gebruikte de linktrainer voor de opleiding van zijn piloten. De trainer werd gebruikt tot in de jaren 60.

Een dergelijke originele Link Trainer compleet met operator eenheid staat dus te bezichtigen in het Stampe Vertongen museum te Deurne. Het tentoongestelde toestel in Deurne is van het type D2, dat bekend staat als de “Blue Box”. Link schilderde namelijk de eerste generatie trainers blauw. Ze zagen eruit als kleine linnen vliegtuigjes met korte gele vleugels en vliegvlakken.

Een gelijkaardig exemplaar, met andere beschildering bevindt zich in het Legermuseum te Brussel.

Wie eens graag in een Link Trainer zit kan ook terecht in het 385 Bomber Group Museum in Perlé, Groot-Hertogdom Luxemburg (http://www.385bg.com).

Fotos van Koen Vantorre, in de Link Trainer, en van het instrumentenpaneel.

Link Trainer Control Unit (Deurne-Antwerpen Stampe Museum)

   De Link trainer in het Stampe Museum werkt vandaag nog steeds  (C) Koen Vantorre 2007  - film met klank

Link Trainer handleiding "Première leçon de Link Trainer" door Adj Vlieger 1e klas Lejeune, Link Trainer instructeur.

Database, geschiedenis en foto gallerij van de 65 SV-4B toestellen in dienst bij de Belgische Luchtmacht en de nog vliegende toestellen.
Acro Team "Les Manchots" , de toestellen die hiervoor werden gebruikt en de piloten van het team. Artikel Dominique Hanson.
Crash raport van het tragisch ongeval met SV-4b V43 in Twente (Nederland) in 1986 - Crash raport van het ongeval met SV-4B V53 op het Old Rhinebeck vliegveld van New York in 2001 - SV-4B crashes in België overzicht van alle SV-4B crashes in België
SV-4B met Blackburn Cirrus motor artikel van L. Wittemans.
Andere types van SV toestellen en de LINK trainer , een opsomming van andere vliegtuigen gebouwd door Stampe Vertongen, evenals een artikel over de LINK trainer, de eerste generaties vliegsimulatoren.
SV-4B OO-ATD en Divoy en Donnet, de vlucht naar de vrijheid van Leon Divoy en Michel Donnet met SV-4B OO-ATD - SV-4B OO-ACB van Verbraeck en Reuter , ze vluchtten met een SV-4B in '40 van Frankrijk naar Portugal
SV-4B V2 vlucht naar Kamina (Congo) , in 1950 kreeg militair piloot Manu Geerts de opdracht SV-4B V2 af te leveren in Congo, Kamina. Een vlucht van 10.578km, en 66 uren vlucht, artikel van R. Decobeck.
SV-4B gedurende WWII in Africa , in het begin van WWII werden 24 toestellen van het eerste type SV-4B naar Congo overgebracht. De eerste SV-4B versie had een open cockpit. Artikel van L. Wittemans.
Belgische Lucht Cadetten, zij gebruikten tot in de jaren 70 de laatste SV-4B toestellen in dienst van de Luchtmacht als sleepvliegtuig. overgebracht.
SV links en andere luchtvaart links.

Reacties van SV-4B piloten, mysterieuze fotos en contactadres

Terug naar introductie